ευέργαστος

εὐέργαστος, -ον (Α)

1. αυτός τον οποίο εύκολα επεξεργάζεται κάποιος, ο εύπλαστος («εὐέργαστος πᾱσα γῆ»)

2. (για ανθρώπους) ευάγωγος, εύπλαστος («εὐέργαστοι πρὸς ἀγαθωσύνην»).

[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + *εργαστός (< εργάζομαι), πρβλ. α-κατ-έργαστος, αν-επ-εξ-έργαστος].